Paragliden!
Vandaag een rustig dagje op de planning (maar je weet t nooit). Vanochtend heul vroeg op gestaan, 5 uur. Om half 6, zonder ontbijt, vertrekken we om de zonsopgang van de Annapurnaketen te zien. Het is lekker koel. We rijden langzaam naar boven, via slechte u-vormige weggetjes. Het is nog schemerig. Ik word een beetje raar op mn maag door al dat geslinger en door de warmte in de auto. We stoppen bij een café met 2 bovenverdieping waarvan de bovenste een plateau heeft. Hierop hebben we mooi zicht op de Annapurnaketen met daarachter het Himalaya gebergte. Het ziet er prachtig uit maar wordt nog mooier als de zon de bergtoppen beschijnt en het licht steeds verder de berg over kruipt. Echt prachtig (en koud). Daarna terug naar het hotel om te ontbijten. Ik zei al dat het een prachtig hotel was. Nou het ontbijt loog er niet om. Beste score tot nu toe Bacon and eggs (sorry, toch nep vegetariër als zo uitkomt), bruinbrood, muesli en yoghurt, vers fruit en nog veel meer. Lekker dus. Vandaag 2 optioneel te boeken dingen op het programma. 3 uren wandelen richting bergen in de ochtend en/of paragliden in de middag. Wij kiezen voor lekker een paar uur relaxen en s middags paragliden. Woop woop, toch nog iets spannends doen deze vakantie. Er zijn een paar mensen in de groep die hoogtevrees hebben maar die zich toch laten overhalen door degene die wel gaan (waaronder Marianne, Robert en Marshell). Uiteindelijk zijn we met 10 man/vrouw. Best een grote groep dus. Zelfs 1 van de oudste dames (74 jaar) gaat mee en is erg enthousiast. Ze heeft er zin in, prachtig.
Dus s middags om half 2 stappen we in het busje om naar het opstap punt (of loslaatpunt, het is maar net hoe je het bekijkt) bovenop een berg te gaan. We hebben een jonge bestuurder die erg snel de u-bochten door scheurt waardoor ik toch weer last van wagenziekte krijg. Gelukkig duurt de rit niet heel lang. Tja, en dan sta je bovenaan de berg. Machtig uitzicht. 2 mannen toch aardig zwetend en bibberend. Marianne weet t ook niet meer zo zeker. Maar er is geen weg terug (ja lopend ) dus we gaan ervoor. Ik laat t over me heen komen. Denk dat het toch vooral heel leuk is. En dat is het ook. Ik ging na het van de berg af lopen iets te snel zitten haha. Dat voelde ik al en zag ik op t filmpje (van miriam, uit de groep) terug. Maar het zweven was fantastisch. Het weer was ook ideaal zei de instructeur steeds. Prachtige dag. We zijn erg hoog geweest. Zo'n 2000-2300 meter above sea level. Nou dat zal dan wel. Heb zelfs de top van de Himalaya gezien! Cool. De landing had van mij wel anders gemogen. Omdat ik wel relaxt was en het zo goed ging vond de instructeur het nodig om nog even te stunten voor het landen. Beetje circelen en optrekken. Jeemig, daar werd ik toch een partij misselijk en duizelig van. Eenmaal de benen op de grond ging het wel weer. Aan zijn big smile te zien vond de instructeur het wel grappig. Een deel van de groep landt ergens anders dus ik zag marianne pas weer in het kantoor van de paragliding. Bijna iedereen was blij en euforisch. Marianne had niet echt genoten zoals ze verwacht had en dat is jammer (toch te gespannen gebleven). Maar we hebben het toch maar mooi gedaan en hebben de foto's als bewijs! Ze staan helaas op een cd-rom dus t bekijken moet nog even wachten.
Daarna terug naar t hotel. We hebben best wel trek. Alleen vanochtend gegeten. Na een lekkere tonijn sandwich, jawel, op bruin brood, en ons eigen flesje wijn (nee nog maar de 2de) gaan we even uitputten op ons bed. Heerlijk, even t gevoel verwerken. Na een powernap van een half uurtje gaan we nog even de stad in. Marianne heeft nog niet alle souvenirs gekocht, dus voorruit dan maar. Ons hotel ligt bijna aan de hoofdstraat, 2x links geloof ik, maar we lopen te kletsen en het is schemerig. Nou je snapt het wel zeker, we komen totaal ergens anders uit en herkennen helemaal niets. Op een gegeven moment komen we in een buurtje waar we ons niet echt op ons gemak voelen. Dus snel een drukkere straat uitgezocht. Gelukkig zijn hier veel winkels en meer volk. Winkel in, winkel uit, en we hebben nog steeds niet de buurt bij ons hotel gevonden. Tot het lijkt of we in een rondje lopen en we winkels beginnen te herkennen. En ja we komen op bekend terrein! Ik ben kapot, we hebben wel 2 uren gelopen inmiddels, ik denk dat we wel 5 km in de benen hebben.
We komen bij hetzelfde restaurant aan waar we gister ook gegeten hebben (met een groot deel van de groep). Robert, Miriam en Marshell staan al te wachten. We hadden half 9 afgesproken en zijn dus mooi op tijd (wonder boven wonder, ik verdwaal zelfs in een hotel maar helaas doet marianne het niet veel beter haha).
We eten iets kleins en vertrekken naar ons hotel. Lekker koesen. Morgen weer een lange dag voor de boeg. Onze laatste grote reis hier, we gaan naar Kathmandu en blijven hier 2 nachten.
Nou, oant moarn dan maar weer