Dag 8

Varanassi
Vandaag weer erg vroeg opgestaan. Maar voor een goed doel. We gaan weer een zonsopgang zien. Ditmaal bij de Ganges. Omdat het nog zo vroeg is, gaan we in de bus. Het is Holi (feest) vandaag dus er zijn nog feestgangers op straat, waarvan sommige dronken. Hier in India wordt niet veel alcohol gedronken dus ALS ze het dan drinken dan hakt het er meteen in. We stappen uit de bus en lopen het laatste stukje naar de Ganges. Prachtig! Het lijkt wel of de zon van koper is die alles verlicht en verkleurd.
Iemand uit onze groep, een Nederlandse Indiër wil graag in de Ganges baden en in het holy water staan. Ook wel weer bijzonder. Hij maakt deze reis door het gebied waar zijn roots liggen. Hoe mooi is dat.
We varen een stuk langs de ghats (de stenen trappen, die allemaal een andere naam en betekenis hebben) en zien de Indiërs baden en hun gebed doen. Op deze dag gaan ze 3x onder water en gooien ze nog wat water over hun hoofd. We zien vooral mannen maar ook vrouwen en zelfs hele gezinnen. Het voelt wel een beetje alsof we hun privacy schenden. Al die toeristen in bootjes en maar foto's maken. Maar dat is eigenlijk ook zo toch? We varen ook weer langs de crematie plek. Als ik er zo naar kijk wordt ik wel een beetje stil.
Als we uitstappen lopen we een stuk door het centrum naar onze bus. We hebben speciale kleding gekocht voor het Holi feest omdat het zo vies en waarschijnlijk niet meer schoon wordt ( gekleurd poeder). Maar marianne en ik zijn helemaal vergeten het aan te trekken. Wij dachten namelijk dat dat pas in de middag zou zijn. Hoe dom. Onderweg worden we dus regelmatig natgespoten met waterpistolen waaraan de gekleurde poeder is toegevoegd. Mijn witte adidas zijn inmiddels roze/paars. Ik weet niet hoe marianne het doet maar ze blijft helemaal schoon. Waarschijnlijk durven ze niet meer als ze haar donkere blik zien haha. Als we in het hotel zijn gaan we ons gauw omkleden in onze Holi kleding. Wij zijn trouwens niet de enige mutsen die t niet goed begrepen hebben hoor. Het is maar dat jullie t even weten....
Rond 9 uur zijn we terug in het hotel waar t ontbijt al op ons wacht. In de tuin, heerlijk. Daarna begint t het Holi feest. De muziek gaat aan dus t feest kan beginnen. Overal staan grote tonnen met gekleurd water waar waterpistolen in staan. Iedereen is verkleed en schiet op elkaar. Het is lachen gieren brullen. Het kind in ons (bijna allemaal) komt naar boven. We gaan uit ons dak, even lekker gek doen. Naast mij komt een Engelse dame staan. Ze heeft een blauw shirt en rok aan met een paar spatjes verf. Dat kan natuurlijk niet denk ik meteen. Als ik mijn waterpistool op haar richt schudt ze haar hoofd en zegt dat ze de stad nog in moet. Tja denk ik, dan moet je hier niet gaan staan. Maar ja om nou tòch op haar te spuiten als we oog in oog staan... Ik loop naar 1 van de andere watertonnen en zeg tegen de mannen uit onze groep: daar staat nog iemand die helemaal droog is, dan moet toch niet kunnen? En dat vonden zij inderdaad ook, haha. De dame in kwestie deed overigens niet moeilijk hoor. Ze bleef, ging dansen en liet haar volledig nat spuiten.
Daarna lekker gedouched en geschrobt. Mijn ondergoed is mooi roze. Ja daar had ik nou net NIET aan gedacht. Ondanks de sjaal om het hoofd toch nog iets roze in het haar. Marianne natuurlijk niet (donkere haren). Maar ach het is niet zo erg als toen met dat hardloop evenement. Geen kappers kosten dus.

We hebben nu even de tijd om bij te komen. Vanmiddag om 3 uur gaan we pas weer weg. Helaas voor ons is er niks open vandaag (want feestdag) en kunnen we niet in het restaurant eten en drinken (ook geen biertje ofzo). We kunnen alleen van het buffet eten maar dat is ons teveel. Onze eetlust is niet ZO groot. En onze darmen doen wat raar na het eten van al die curry's (denk ik) Er zijn meer in de groep die ook wat een borrelende buik hebben. Oepsie, hoop niet dat erger wordt. Morgen vertrekken we tenslotte naar Nepal en hebben we weer een lange reis voor de boeg.
Vanmiddag naar Sarnath geweest, waar Boeddha zijn eerste preek hield. Het verhaal wat Ina (reisleidster) vertelt over Boeddha is terug te binden in het schilderwerk in de tempel.

En gaat als volgt. Toen de moeder van Boeddha bevallen was liet ze een astroloog komen om in de toekomst van haar zoon te kijken. Deze voorspelde een grote toekomst voor het kind. Of in de regering of in de spirituele wereld. Om deze reden hield de moeder het kind binnen en liet alles naar het paleis brengen wat hij nodig had. Zo ook vrouwen. Hier ontmoette hij zijn vrouw waar hij een kind mee kreeg. Zijn nieuwsgierigheid won het en uiteindelijk trad hij buiten zijn vertrouwde omgeving. Hij schrok van al het leed en armoede. Daarom verliet hij zijn vrouw en kind en ging bidden in de hoop verlichting te vinden. Na zo'n 30 jaar en nog steeds geen verlichting gaf hij het op. Daarna kwam de verlichting en werd hij spirituele leider van vele volgelingen. Dit verhaal is in de beschilderingen op de muren terug te vinden. Heel bijzonder.
Anyway, na de verlichting gaan we naar een bedrijf waar ze sjaals, tafelkleden, kleden van zijde maken. (wat een tegenstelling zeg) Handwerk/Brocante. Ziet er ook mooi uit maar niet echt mijn smaak zal ik maar zeggen. Marianne en ik besluiten lopend naar ons hotel te gaan. Zit er vlak bij. Heerlijk nog even rustig aan voor het avond eten. Straks een buffet (zonder lekker biertje) en dan weer koesen. Morgenvroeg op tijd weg want we gaan naar Nepal! Yeah, daar hebben we zin in. Beetje natuur en frisse lucht. Heerlijk.
Ik probeer nog wat foto's te plaatsen als de wifi het toe laat.
Dus tot morgen maar weer.

?

Dag 7

Varanassi
Vanochtend nog vroeger op gestaan dan gister. 5 uur moesten we beneden zijn om de vroege trein naar Varanassi te nemen. We hebben een redelijk goede maar korte nacht gehad. Ben blij dat marianne ook goed geslapen heeft.
Bij aankomst in de lobby werd ons verteld dat de trein vertraging heeft (maar dat is meestal zo) en dat we mogelijk toch met de bus gaan. En ja, na enige tijd kwam de mededeling dat we inderdaad met de bus gingen. De trein had zo'n 5-7 uur vertraging. Dan zouden we dus te laat in Varanassi aankomen EN missen we onze vrije middag. Prima opgelost dus. We hoeven ook nog niet afscheid te nemen van onze chauffeur en bijrijder (wij zijn fan van de bijrijder, een leuke charmante goedlachse man). Zij hebben ons tot nu toe veilig vervoerd van stad naar stad. Ik zou het niet kunnen in deze chaos. De chauffeurs in deze sector (toerisme) hebben een seisoensbaan en werken van ongeveer september tot mei. Dus voordat het te warm wordt stoppen ze. De bus is prima en heeft gelukkig airco.
Anyway, omdat deze chauffeurs niet door zouden rijden en de weg niet goed kennen werden we begeleid door iemand uit het hotel op de brommer. Uit de stad komen was nog wel een dingetje met zo'n grote bus. Erg druk ook, niet voor te stellen om kwart over 5 s ochtends. Volop bedrijvigheid. Sommige (etens) kraampjes zijn al open, veel brommers, tuktuks, fietsen, honden, koeien etc. Net zoals overdag dus. Eenmaal door de drukte heen en in de goede richting gedirigeerd neemt de escorte afscheid en rijden wij verder. Het wordt weer licht en beloofd weer een mooie dag te worden.
We gaan dus naar Varanassi, aan de Ganges, de oudste, zonder onderbreking bewoonde stad ter wereld en de heiligste stad van India. Bezocht door pelgrims op zoek naar verlossing en troost. Met zijn ghats (stenen trappen) aan de oever van de Ganges waar rituelen worden uitgevoerd in de overtuiging dat het water van de rivier hun zonden wegwast.

Halverwege de busreis een tussenstop gemaakt bij een tankstation om even de benen te strekken en wat vocht te lozen. Nou is het niet zo als in Nederland natuurlijk. Geen lekkere hapjes enzo (helaas) wel heel goedkope benzine! Een liter voor minder dan een euro! De wc is een gewone toilet pot maar zo vies dat het net zo goed een gat in de grond had kunnen zijn. Het gebruik is hetzelfde, ik hang erboven. Het is niet anders, we passen ons aan (en dat kan ook niet anders natuurlijk).
Naast de pomp een klein kraampje met o.a. pruimtabak voor de mannen (vandaar hun zwarte tanden en t gespuug op straat) en wat rijst en verse Chai thee. Met melk uiteraard. Geschonken in een soort borrelglaasje maar dan van terra cotta. Of eigenlijk een mini bloempotje (het is maar net waar je het mee associeert, misschien toch maar eens een afspraak bij VNN maken haha).
We gaan nog even met een oude plaatselijke bewoner op de foto (erg leuk) en dan vervolgen we onze reis. Over een kleine 3 uur komen we aan en hebben we de middag vrij. Heerlijk.
Het laatste stuk rijden we niet zo snel. We gaan over een smal landweggetje waar eigenlijk geen 2 auto's laat staan bussen elkaar kunnen passeren. Het levert hachelijke situaties op. Wij hebben het gevoel dat er nog geen haar tussen kan bij het passeren maar merken geen emotie bij de chauffeur dus het zal wel meevallen. Als ik net 10 minuten even in dut (was wonderbaarlijk wakker) rijden we de stad binnen. Het duurt even voordat de chauffeur het hotel kan vinden. Hij komt hier normaal gesproken niet, vandaar.
Het is een Golden Tulip hotel en ziet er prima uit. De kamers hebben een klein balkonnetje en zien uit op de tuin. Eindelijk kunnen de ramen open. Heerlijk. We hebben even de tijd maar moeten ook nog lunchen en geld pinnen dus voordat we het in de gaten hebben hebben we nog maar een half uurtje. Geen tijd meer om echt te slapen dus. Dan maar even chillen.
Om half 5 vertrekken we op de riksja naar de Ganges. Het is echt enorm druk in de stad en het toeteren houdt constant aan. Wat een (pokke) herrie zeg! Bij de Ganges aangekomen worden we een beetje stil.

Het is echt indrukwekkend. Veel mensen ook. We maken een tocht over de Ganges, maken veel foto's en zien de lijkverbrandingen bij 1 van de ghats. Hoe hoger je op de trappen ligt hoe hoger je klasse is. De overledene ligt op een soort houten brancard en is bedekt met een kleed. Eerst wordt de overledene gedoopt in het water van de Ganges. Daarna op de trap gelegd, worden er droge palen om gelegd en wordt het in brand gestoken. Hoe hoger de vlam hoe beter de persoon is geweest die overleden is. Tja je moet het maar bedenken allemaal.
Daarna wonen we nog een ceremonie bij. Allemaal boten om ons heen. Het lijkt wel of we in Amsterdam zitten bij de G-parade (maar dan anders) haha. O ja, we hebben natuurlijk ook nog een kaarsje aangestoken omringd met bloemetjes en op het water gelegd. Even een moment van bezinning. Prachtig toch? Daarna weer terug met de riksja. Marianne en ik hebben medelijden met die iele mannetjes die de toch vaak stevige toeristen heuvel op en af moeten rijden en manoeuvreren. Wat zullen ze een gespierde benen hebben zeg! Marianne zegt steeds, o skande, zullen we afstappen? Maar dat lijkt me niet verstandig in die mensen menigte. Bovendien weten we de weg niet (ik sowieso niet haha).
Toch nog later dan verwacht in het hotel aangekomen. We weten nu al dat we mogen weer vroeg moeten. Dan de Ganges bij zonsopgang. En het is Holi feest. Had het eerder verkeerd beschreven, op de Engelse manier. Maar dit is Bolywood nou? We gaan dus nog wat lichts eten en dan koesen. Morgen weer een enerverende dag!

Oant moarn! X

Dag 6

Vanmorgen heul vroeg op gestaan. We moesten om 10 voor 6 (in de ochtend) beneden staan om naar de Taj Mahal te gaan. Niet zo heel ver van ons hotel gelukkig. Om 7 uur kunnen we pas naar binnen maar we moeten nog een stukje lopen en kaartjes kopen. Heerlijk om zo vroeg buiten te zijn en eindelijk eens te bewegen. We hebben de pas erin en genieten. We zien al rijen bij de ingang staan, tussen van die hekken. Het lijkt de efteling wel! Er zijn wel 4 rijen, 1 voor Indiërs, 1 voor toeristen etc. Als we bij het punt komen waar de rijen samen moeten voegen blijkt dat onze rij er niet tussen mag. Waarom? Omdat zo'n jonge knul die de kaartjes knipt dat zegt. Onze reis leidster is het daar niet mee eens en begint te protesteren. Ze zegt tegen ons dat we onder het hek door moeten klimmen en in de andere rij moeten gaan staan. Dit natuurlijk tot grote ergenis van de mensen die er al staan. Het wordt een heen en weer gescheld, tenminste zo klinkt t. We zijn bij de Temple of Love, roep ik een paar keer. Tja wat zonde van al die energie zo vroeg op de morgen. Uiteindelijk staan we in de goede rij. Dan nog een stukje lopen door de toegangspoort naar de Taj Mahal. Bij binnen komst zien we de prachtige witte Taj Mahal op de achtergrond. Het is ook prachtig weer, nog een beetje schier maar t begint al warm te worden. We lopen naar de ingang en zien dan echt hoe mooi het is. Prachtig wit marmer met prachtige uitgehouwen tekens en versieringen. Dit is dus de grootste toeristische attractie van Noord India. De dood van zijn geliefde echtgenote in 1631 was voor mogol-vorst Shah Jahan aanleiding de herinnering aan haar te vereeuwigen met een mausoleum van ongekende schoonheid (uit een boekje) Nou dat is gelukt. Vooral prachtig met het opkomen van de zon. En veel minder druk en warm dan in de middag. We maken veel foto's en lopen er zo'n anderhalf uur rond. Het is zeer indrukwekkend allemaal. Daarna in de bus terug naar het hotel waar we nog moeten ontbijten. Heerlijk, iedereen heeft trek. Daarna opfrissen en koffers inpakken. We gaan naar de volgende stad en hotel. Lucknow. Het is een lange reis, via de nieuwe snelweg deze keer. Alleen plaspauze maar niets te eten. We gaan nog wel even naar de markt voor wat fruit.

Aangekomen in Lucknow blijkt dat de weg waar we inrijden afgesloten is en we helemaal om moeten rijden. Het is spitsuur. Tja wanneer niet eigenlijk. Ina zegt dat we uit moeten stappen om het laatste stukje te lopen. Prima, even wat beweging. We zijn een bezienswaardigheid natuurlijk. Al die blanke toeristen, tussen al dat luid toeterende verkeer. Daar is ons hotel, de Golden Tulip. Nou dat moet goed zijn denk ik. We mogen eerst eten, gelukkig! Pff het is hier wel aanpassen geblazen. Normaal gesproken eet ik de hele dag door (gezond en niet veel) en nu moet ik t doen met 3x per dag (vandaag 2x) best ver uit elkaar. Anyway, het eten is heerlijk. Marianne heeft gekruide, gevulde cottage cheese, die behoorlijk pittig is, 1 hele peper blijkt later, en ik had een Griekse salade (eindelijk!) en gegrilde vis. Na het eten afgesproken om nog naar een bazaar te gaan en om wat goedkope kleren te kopen voor het holy feest. Holy, waar ze allerlei kleuren poeder op ons gooien. Heb gehoord dat de kleuren er net zo moeilijk uitgaan als de colour run die we ooit eens gelopen hebben (hardloop event in goutum). Vandaar dus deze goedkope kleding en een sjaal voor op ons hoofd zodat we niet weer naar de kapper hoeven. Lijkt me een hele ervaring zo'n holy feest. Maar goed, om op de bazaar te komen was nog een heel ding. Lopend door de stad, met al zijn drukte. Maar ook dat is weer gelukt.

Morgen weer vroeg vertrekken, 6 uur. We gaan in de trein naar Varanassi. Zo'n kleine 7 uur. Ook een hele belevenis denk ik. Een tochtje over de ganges en s middags wat vrije tijd geloof ik. Nou dat is ook weer eens fijn. Kunnen we gelijk weer pinnen want waar dat geld toch blijft? Het vliegt de beurs uut terwijl het helemaal niet zo duur is hier.

Net een telefoontje gekregen dat we morgen om 5 uur vertrekken! Omg niet best. Maar goed, met ontbijt deze keer, dat nemen we mee. Voor nu dus douchen, wekker zetten en slapen (en niet snurken!)

Groeten x

Dag 5

Vandaag om 8 uur vertrekken naar onze volgende bestemming, Agra (Hotel Orange hoe toepasselijk). Maar eerst nog even ontbijten. Omdat we s avonds zo laat nog eten, rond 9 uur, nog niet echt trek (tja hoe is t mogelijk) maar goed er zal toch iets in moeten want voordat we weer gaan eten is t zo weer 2 uur in de middag. Dus....hoppa. ik hou t maar bij fruit en omelet en een bak sterke thee natuurlijk. 2 broodjes met marmelade gaan in de tas, met een klein banaantje.

Vandaag dus naar Agra. We rijden langs landbouwgebieden. Waar de vrouwen aan t werk zijn. Wat de mannen doen, geen idee. In ieder geval niet zo hard werken als de vrouwen. Net als in Afrika. India doet me ook echt denken aan Afrika. Qua drukte, de geur, de uitlaatgassen, de mensen die gewoon langs de kant van de straat/snelweg leven, de magere straathonden, de bedelaars. En o ja, de straatverkopers. Gek wordt je er van. Denk je dat het in Turkije of Griekenland erg is? Het is niks vergeleken met hier. Echt niet. Bij alle bezienswaardigheden waar we heen gaan worden we lastig gevallen zodra we uit de bus stappen. Gister was het helemaal erg. We zaten op een gegeven moment op het plein van paleisfort Amber te wachten tot de groep weer compleet was. Er lopen veel of alleen maar toeristen rond. Zo ook Japanse dames. Omdat wij rustig in de schaduw zaten konden we mooi " aapjes" kijken. Jeemig de peemig, die Japanse vrouwen moesten bijna gaan slaan (wat ze niet doen maar ze waren wel wanhopig en boos) . Hoe vaak je ook no thanks zegt, ze blijven aandringen. Op 1 of andere manier komen ze ook steeds bij mij. Marianne komt er mooi mee weg, ik snap er niks van. Misschien moet je ze niet aankijken zegt Marianne. Nou dat zegt Jan ook wel eens bedenk ik me (dat ik te veel oogcontact maak) Oké, weer wat geleerd. Ik ga het morgen proberen. Trouwens, op hetzelfde Amber plein lopen ook veel jonge knullen rond, in groepjes. Die met de toeristen op de foto willen. Met de vrouwen wel te verstaan. Tja, waarom zou dat nou zijn hè. Je moet ze gewoon echt in de gaten houden, ze zijn slim, vingervlug, en kunnen leuk lachen. En ze paaien je natuurlijk. En ondertussen stelen ze je telefoon. 1 van onze medereizigers is op de eerste dag in Delhi, toen we in de Riksja stapten beroofd van haar telefoon. Nou had ze die dan ook in haar kontzak van haar broek zitten (in een opvallend roze hoesje) inclusief bankpas, creditcard etc. Nou is dat natuurlijk ook een uitnodiging om het te pakken. We zijn tenslotte in een miljoenenstad waar de meeste mensen arm zijn en op straat leven. Dus, je kan het ze nog niet eens kwalijk nemen ook. Toch? Wij zijn gewoon lopende pinautomaten. En een andere reisgenoot zijn pinpas is geskimd toen hij geld pinde. Gelukkig belde zijn bank hem vrij snel en viel de schade mee. Anyway, wat ik ook nog niet gezegd had was dat Marianne in datzelfde fort Amber naar de wc moest. De heren wc was gewoon een gat in de grond en we zagen er ratten lopen! (Marianne dacht dat het muizen waren maar daar waren ze echt te groot voor) Gelukkig was het op de dames wc redelijk schoon, dus no problemo.

Terug naar onze dag vandaag, want ik raak wat afgeleid. Er is ook zoveel te zien en te beleven hier. Vandaag dus in de bus, via de verlaten stad Fathepur Sikri naar Agra. We hebben een stop gemaakt bij het fort/paleis van de Grootmoghuls. Tja wat een onmogelijk woord hè. Maar het fort was prachtig! Foto's volgen. Die marianne met haar i-phone maakt. Ik maak zelf foto's met mijn Canon maar die ga ik thuis pas bekijken. Te weinig tijd om dat hier te doen. Daarna rijden we nog iets verder, om ergens in de tuin te lunchen. Nou ja zeg maar gewoon warm eten haha. Het is rond de 32 graden en we zitten heerlijk in de schaduw buiten! Life is gooood. En t eten is weer heerlijk. Nu ook patatjes en gebakken aardappeltjes voor de liefhebbers. En curry natuurlijk. Nou ik denk echt niet dat wij hier gaan afvallen hoor. Eerder 5 kilo aankomen. Pff, al dat lekkere (en toch wel vette ) eten hier. En weinig tot geen vezels. Niet goed voor mn buik maarja wat doe je eraan. Veel water drinken dus. Na de lunch zullen we instappen in de bus en zie ik een manke magere hond in de volle zon langs de snelweg aan komen lopen. Het beestje is nog jong en zoekt waarschijnlijk eten/drinken en verkoeling. Ik kan er zo slecht tegen. T skatsje. Ik heb een flesje water in mn hand en probeer m wat te geven maar hij neemt er niks van (nee niet uit mn hand, ik wil geen rabies). Vervolgens wordt hij door 1 van de medewerkers van het hotel weg gejaagd (met een stok). Bah wat zielig, ik wil ze allemaal wel helpen maar dat gaat niet helaas. Dus zuchten en hup de bus in. Op naar Amber Fort. Ook prachtig maar ik heb t eigenlijk wel gehad (heb je 1 gezien dan heb je ze allemaal gezien of klinkt dat erg cultuur barbaars) Blij dat we niet naar de Taj Mahal zijn gegaan trouwens. We gaan morgenvroeg bij zonsopgang. Lijkt me ook wel cool (en vroeg maar dat makket neat). Dus, daarna door naar ons hotel. Wat steeds luxer wordt moet ik zeggen. Jammer dat we hier maar 1 nachtje slapen. Het bed ligt goed en de wifi werkt ook redelijk.

Voor nu, even douchen (we zitten al aan de wijn) en dan maar weer eten. Vervelend hoor. Misschien nog even een spelletje ofzo. We zien t wel. Foto's van marianne (mijn huisfotograaf) volgen.

Ik begrijp trouwens dat t erg koud is in Nederland. Nou daar kan ik me echt niks bij voorstellen. Het is hier zo warm. Veel plezier daar in ieder geval. Hoop dat we de elfstedentocht niet missen....

Groetjes van ons x

Dag 3 en 4

Poeh. Dat duurde ff. Geen goede wifi maar nu eindelijk gelukt.

Gisternacht, van zaterdag op zondagochtend dus, na 2 nachten niet geslapen te hebben, bijna 12 uur op bed gelegen! Omg, dat is me nog nooit gelukt met mijn onrustige lijf. Ook wel weer even lekker en nodig blijkbaar. Om 8 uur aan het ontbijt. Niet echt bijzonder en ook niet erg vriendelijk personeel. Witbrood roosteren, wat fruit, thee, en sap uit pak. Wel lachen. Marianne en ik gingen net zitten met ons bordje toen 1 van de bediening bij onze tafel ging staan en het boterschaaltje bij ons weghaalde om bij een andere tafel (met 4 personen) neer te zetten. Er stond nog een heel klein beetje gebruikte boter op onze tafel. Marianne haar gezicht sprak boekdelen! Haha. TJa, zij hadden het waarschijnlijk meer nodig dan wij....

Anyway, om 9 uur in de bus. Een rit van 6 uren met een paar tussenstops. Maar redelijk fit dus no problemo. We rijden naar Jaipur. De hoofdstad van RajastHan. Onderweg genoeg te zien. Geen tijd om te lezen. Of eigenlijk zonde om iets anders te doen dan om ons heen te kijken. Holy cows, buffalo Bills, magere honden, rennende versierde mensen, overstekende mensen (gewoon op de snelweg (4-6 baans), veel getoeter en gevaarlijke situaties. Pff best wel spannend. Ik zou hier echt niet durven rijden. Onderweg een paar keer de benen gestrekt. Voor koffie of thee ergens langs de snelweg in een tuin. Heerlijk. Even over een fruitmarkt geweest. Prachtig al die kleuren, mensen en dieren! En uiteindelijk een stop voor de late lunch! Yes eindelijk! Het is al 3 uur. Veel te lang zonder eten gezeten. We lunchen in een prachtig weg restaurant waar muziek wordt gemaakt door vader, zoon danst er bij en haalt iemand uit het publiek. Dat vertelde ina, onze reisleidster. Nou je snapt natuurlijk wel wat er gebeurde. T prachtige knaapje kwam bij marianne en mij aan tafel staan. Held marianne ging op haar telefoon kijken en ja hoor, wie blijft er dan over..... nouja, leuk, we komen er toch nooit meer. Boeie. Op een klein rond podium tussen de tafels. Ach ja joh, waarom ook niet. Gelukkig kon ik t redelijk snel afkappen. Met een buiging en dhanyavaad (dankjewel) kwam ik er mooi mee weg voordat t gênant werd. Het eten kwam er tenslotte ook aan niet onbelangrijk nou? Echt heerlijk gegeten, wat zeg ik, fantastisch. Lekker biertje erbij. Echt genieten! Daarna laatste stukje in de bus. Viel echt reuze mee. Rond 6 uur aangekomen bij ons hotel, in de roze stad, Jaipur. Beetje afgelegen in een niet al te fraaie buurt maar toen we binnen waren..... Net een sprookjesboek uit duizend en 1 nacht. Mooie kamers ook. Alleen jammer dat we geen koelkast hebben en de airco niet echt fantastisch is. Maarja. Ook nog naar de plaatselijke drankzaak geweest waar ze wijn hebben! Jawel. Marianne helemaal happy. Yo, straks aan de wijn. Zo jammer dat we geen koelkast hebben, tsss, dus bij de buren in de koelkast maar die koelt niet zo snel. Dan morgen maar opdrinken en nu maar n biertje.....

Voor t slapen nog even wat eten. Niet goed opgelet dus teveel betaald maar eigen schuld dus geen probleem. Het is ook allemaal zo goedkoop hier. Het kost geen dr*l.

Maandagochtend weer vroeg op want we gaan weer dingen bekijken. Het ontbijt hier is prima! Wat zeg ik, ik hou ervan. Warm en koud, geen klagen. 8 uur vertrekken we. Niet zo heel lang rijden gelukkig. Het is allemaal in de buurt. Wel is het erg warm pfff. Waar zijn we vandaag geweest? Paleisfort Amber met zijn doolhof aan gangen, vertrekken, spiegelzaal (Belgische spiegels, echt prachtig) de tuinen en het mooie uitzicht. We gingen er in een jeep heen, echt cool. Terug naar het water paleis Jai Mahal. Het paleis wat gebouwd is door de koning. Zijn vakantie verblijf voor vrouw en kids voor de maanden mei en juni. Omdat het dan zo vreselijk heet is. 40+ graden. Ook bij de historische sterrenwacht geweest Jantar Mantar. Waar ze de tijd berekenen via de stand van de zon. Het was een open plein, rond 12 uur, op het heetst van de dag dus en onze hoed en/of sjaal lag nog in de bus. Erg handig dus.

Nou dat was het wel zo'n beetje. Net lekker gedouched, de airco is gemaakt. We drinken onze wijnfles leeg, gaan nog wat eten en dan hopen we heerlijk te slapen. Marianne hopelijk ook want die slaapt wat moeilijk zonder haar liefje......

Foto's volgen. Ook op mijn blog te zien!

Liefs en oant moarn, hoop ik. Als de wifi het doet tenminste

Dag 1 en 2

Nou we zijn er hoor! We hebben al heel wat gezien vandaag. En we hebben nog NIET geslapen. Aaaahhhh!

Voordat de reis uiteindelijk begon toch nog wat voorbereidingstress gehad haha. Van een verkeerd ingestelde canon camera (waardoor veel te laat op bed, maar 4 uur geslapen voor vertrek en nog niet de camera problemen opgelost) tot de code van mn nieuwe rol koffer wijzigen en dan de ingepakte koffer niet meer open kunnen krijgen. Tot grote hilariteit van Scott die de paniek in mn ogen zag. Dus. Uiteindelijk onderweg, via Nieuwehorne naar Schiphol. Mooi op tijd, maar natuurlijk niet 3 uur van tevoren. In de rij bij Turkish Airlines waant Marianne zich al in India. Nou dit is nog niks vergeleken bij Delhi. Aardig druk maar nog drukker als wij ingechecked zijn. Goed geregeld dus. De reis naar Istanbul gaat voorspoedig. Het is druk maar prima te doen. Helaas is de vega maaltijd op dus moet ik voor de kip gaan. Maakt niet uit, ik moet toch wat eten (Als nep vegetariër ). 4 uren vliegen, wat kletsen, eten, drinken en film kijken landen we in Istanbul. Vreemd, vorig jaar was ik er nog met Scott. Als tussenstop naar Afrika. We zien bij een standje flesjes water dus wachten om te betalen. De medewerkers staan met elkaar te praten en negeren ons gewoon. Als ze uitgekletst zijn draait 1 van de 2 zich om en zegt rustig dat we aan de andere kant moeten betalen. Erg klantvriendelijk dus! Staan we daar in de rij komt er gewoon iemand tussen staan. Marianne laat zich van haar goede kant zien (ja woudpiekje nou) en zegt meteen ja hoor, die gaat er gewoon tussen staan! De verontwaardiging spat er vanaf. Hoewel ze nederlands praat snapt de Turkse vrouw meteen wat ze bedoeld. Duidelijke ondertoon dus, de vrouw verontschuldigd zich meteen.

Omdat het zo warm is en we 3 uur moeten wachten gaan we na lang geslenterd te hebben een koud biertje in een bruin café drinken. Niet slecht!

Uiteindelijk na een vlucht van 5,5 uur en veel gedraai in de stoel, een houten kont, niet kunnen slapen omdat je niet lekker zit, geland in Delhi. Het feest kan beginnen. Nou het is net zo chaotisch als ze zeggen. En dat begint al op t vliegveld. Pff wat duurde dat allemaal lang zeg. Om kwart over 5 geland en 2 uur later pas in het hotel. Jeemig. Ze maken zich op het vliegveld echt niet druk om lange rijen. Daar zijn de rijen bij de balie op t werk niks bij hoor ?.

In het hotel nog even opfrissen, ontbijten en klaar zijn we om de stad te verkennen. Onze groep is gemengd. Gelukkig maar want op schiphol zagen we veel grijze koppies dus we waren al bang met een bejaarden reis mee te moeten haha.

Delhi bestaat uit 2 delen. Oud en nieuw Delhi. Het is er erg druk. Maar dan ook erg druk. Doet me denken aan Kampala. Een wir war van mensen, luid toeterend, veel uitlaatgassen etc. We zijn naar de op 1 na grootste moskee geweest, de Jama Masjid, naar het Rode fort, de gedenkplek van Gandi, het parlementsgebouw etc. Kortom, teveel als je al rete moe bent. Wel indrukwekkend allemaal. Vooral het ritje in de riksja, de fietstaxi. Ik heb een filmpje gemaakt die zal ik straks plaatsen als het lukt. Zonet nog heerlijk indiaas gegeten, nu terug in het hotel. Morgen weer vroeg op dus we duiken er straks in om een goede nacht te maken. Als dat lukt tenminste, er is een bruiloft in het hotel. Anders kunnen we altijd nog mee feesten toch?

Morgen vertrekken we naar Jaipur, de roze stad. Daar blijven we 2 nachten. Ik plaats nog ff wat foto's en dan ga ik ook slapen. Marianne ligt al half in de soes. De bofkont.

Tot laters

X

Welkom op mijn Reislog!

Hallo!

Daar ben ik weer. Ditmaal met een prachtige rondreis van 16 dagen door India en Nepal. Vertrek vrijdag 23 februari 2018. Via Istanbul naar Delhi.

In India gaan we naar Jaipur, Fatehpur Sikri, Agra en Lucknow, Varanasi en Sarnath. Daarna naar Lumbini in Nepal, naar het Chitwan National Park, Pokhara. Kathmandu en de Kathmandu vallei. Als de wifi het toelaat (tja India en Nepal, maar hotels dus ik heb hoop) zal ik deze reis graag met jullie delen. Ik hoop en verwacht ook prachtige foto`s!!!

O ja....met WE bedoel ik mijn lieve collega en vriendin Marianne Pijlman en ikzelf. We gaan niet backpacken maar met een georganiseerde groepsreis (druk in alle opzichten). Het gaat vast een enerverende reis worden! Wij hebben er zin in! Het aftellen is begonnen.......

Wordt vervolgd

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Anja