Varanassi
Vandaag weer erg vroeg opgestaan. Maar voor een goed doel. We gaan weer een zonsopgang zien. Ditmaal bij de Ganges. Omdat het nog zo vroeg is, gaan we in de bus. Het is Holi (feest) vandaag dus er zijn nog feestgangers op straat, waarvan sommige dronken. Hier in India wordt niet veel alcohol gedronken dus ALS ze het dan drinken dan hakt het er meteen in. We stappen uit de bus en lopen het laatste stukje naar de Ganges. Prachtig! Het lijkt wel of de zon van koper is die alles verlicht en verkleurd.
Iemand uit onze groep, een Nederlandse Indiër wil graag in de Ganges baden en in het holy water staan. Ook wel weer bijzonder. Hij maakt deze reis door het gebied waar zijn roots liggen. Hoe mooi is dat.
We varen een stuk langs de ghats (de stenen trappen, die allemaal een andere naam en betekenis hebben) en zien de Indiërs baden en hun gebed doen. Op deze dag gaan ze 3x onder water en gooien ze nog wat water over hun hoofd. We zien vooral mannen maar ook vrouwen en zelfs hele gezinnen. Het voelt wel een beetje alsof we hun privacy schenden. Al die toeristen in bootjes en maar foto's maken. Maar dat is eigenlijk ook zo toch? We varen ook weer langs de crematie plek. Als ik er zo naar kijk wordt ik wel een beetje stil.
Als we uitstappen lopen we een stuk door het centrum naar onze bus. We hebben speciale kleding gekocht voor het Holi feest omdat het zo vies en waarschijnlijk niet meer schoon wordt ( gekleurd poeder). Maar marianne en ik zijn helemaal vergeten het aan te trekken. Wij dachten namelijk dat dat pas in de middag zou zijn. Hoe dom. Onderweg worden we dus regelmatig natgespoten met waterpistolen waaraan de gekleurde poeder is toegevoegd. Mijn witte adidas zijn inmiddels roze/paars. Ik weet niet hoe marianne het doet maar ze blijft helemaal schoon. Waarschijnlijk durven ze niet meer als ze haar donkere blik zien haha. Als we in het hotel zijn gaan we ons gauw omkleden in onze Holi kleding. Wij zijn trouwens niet de enige mutsen die t niet goed begrepen hebben hoor. Het is maar dat jullie t even weten....
Rond 9 uur zijn we terug in het hotel waar t ontbijt al op ons wacht. In de tuin, heerlijk. Daarna begint t het Holi feest. De muziek gaat aan dus t feest kan beginnen. Overal staan grote tonnen met gekleurd water waar waterpistolen in staan. Iedereen is verkleed en schiet op elkaar. Het is lachen gieren brullen. Het kind in ons (bijna allemaal) komt naar boven. We gaan uit ons dak, even lekker gek doen. Naast mij komt een Engelse dame staan. Ze heeft een blauw shirt en rok aan met een paar spatjes verf. Dat kan natuurlijk niet denk ik meteen. Als ik mijn waterpistool op haar richt schudt ze haar hoofd en zegt dat ze de stad nog in moet. Tja denk ik, dan moet je hier niet gaan staan. Maar ja om nou tòch op haar te spuiten als we oog in oog staan... Ik loop naar 1 van de andere watertonnen en zeg tegen de mannen uit onze groep: daar staat nog iemand die helemaal droog is, dan moet toch niet kunnen? En dat vonden zij inderdaad ook, haha. De dame in kwestie deed overigens niet moeilijk hoor. Ze bleef, ging dansen en liet haar volledig nat spuiten.
Daarna lekker gedouched en geschrobt. Mijn ondergoed is mooi roze. Ja daar had ik nou net NIET aan gedacht. Ondanks de sjaal om het hoofd toch nog iets roze in het haar. Marianne natuurlijk niet (donkere haren). Maar ach het is niet zo erg als toen met dat hardloop evenement. Geen kappers kosten dus.

We hebben nu even de tijd om bij te komen. Vanmiddag om 3 uur gaan we pas weer weg. Helaas voor ons is er niks open vandaag (want feestdag) en kunnen we niet in het restaurant eten en drinken (ook geen biertje ofzo). We kunnen alleen van het buffet eten maar dat is ons teveel. Onze eetlust is niet ZO groot. En onze darmen doen wat raar na het eten van al die curry's (denk ik) Er zijn meer in de groep die ook wat een borrelende buik hebben. Oepsie, hoop niet dat erger wordt. Morgen vertrekken we tenslotte naar Nepal en hebben we weer een lange reis voor de boeg.
Vanmiddag naar Sarnath geweest, waar Boeddha zijn eerste preek hield. Het verhaal wat Ina (reisleidster) vertelt over Boeddha is terug te binden in het schilderwerk in de tempel.

En gaat als volgt. Toen de moeder van Boeddha bevallen was liet ze een astroloog komen om in de toekomst van haar zoon te kijken. Deze voorspelde een grote toekomst voor het kind. Of in de regering of in de spirituele wereld. Om deze reden hield de moeder het kind binnen en liet alles naar het paleis brengen wat hij nodig had. Zo ook vrouwen. Hier ontmoette hij zijn vrouw waar hij een kind mee kreeg. Zijn nieuwsgierigheid won het en uiteindelijk trad hij buiten zijn vertrouwde omgeving. Hij schrok van al het leed en armoede. Daarom verliet hij zijn vrouw en kind en ging bidden in de hoop verlichting te vinden. Na zo'n 30 jaar en nog steeds geen verlichting gaf hij het op. Daarna kwam de verlichting en werd hij spirituele leider van vele volgelingen. Dit verhaal is in de beschilderingen op de muren terug te vinden. Heel bijzonder.
Anyway, na de verlichting gaan we naar een bedrijf waar ze sjaals, tafelkleden, kleden van zijde maken. (wat een tegenstelling zeg) Handwerk/Brocante. Ziet er ook mooi uit maar niet echt mijn smaak zal ik maar zeggen. Marianne en ik besluiten lopend naar ons hotel te gaan. Zit er vlak bij. Heerlijk nog even rustig aan voor het avond eten. Straks een buffet (zonder lekker biertje) en dan weer koesen. Morgenvroeg op tijd weg want we gaan naar Nepal! Yeah, daar hebben we zin in. Beetje natuur en frisse lucht. Heerlijk.
Ik probeer nog wat foto's te plaatsen als de wifi het toe laat.
Dus tot morgen maar weer.

?