rondreisindia-nepal.reismee.nl

Dag 12 Pokhara


Vandaag gaan we de Himalaya in! Eerst nog een gezond ontbijtje met yoghurt, muesli en fruit, want voorlopig weer geen eten (en de maag-darmen wat gevoelig). Verwachtte reistijd 5 uur staat er in de reispapieren maar dat zegt niet zoveel, weten we uit ervaring. We nemen afscheid van de prachtige omgeving en de leuke lodges (en de leuke beestjes). Er is geen plek meer voor in de bus dus we gaan helemaal achterin zitten. Daar waar je de meeste deining voelt. Dat gaat nog leuk worden, de bergpassen zijn erg slecht namelijk. Ut giet oan.

Vanuit Chitwan rijden we al steigend over bergwegen naar Pokhara. Langs diepe dalen en bergrivieren, door schitterende landschappen. Ook veel huisjes langs de bergweggetjes. Niet voor te stellen dat je daar kan wonen. Als je verkeerd je huis uit stapt val je de afgrond in. Niet echt iets voor mij dus. In het dal zien we af en toe een visser op het leisteen zitten. Hoe die daar in godsnaam is gekomen en hoe lang hij daar over gedaan heeft is een raadsel. Ook mooie smalle bruggetjes, van de ene naar de andere kant van de berg, met onder je de afgrond.
Foto's maken lukt niet echt. Net als met in de jeep gister worden we constant heen en weer geslingerd, want de wegen zijn erg slecht. De Phyton in de Efteling is er niks bij! Poeh we krijgen wat te verduren. Het uitzicht uit het achter raam van de bus is vaak nog mooier dan de zij ramen. Jammer dat het raam zo vies is. Het lijkt wel of we op schoolreisje zijn! We schieten in de lach bij wat je vroeger allemaal gebaarde naar de chauffeur achter je. Uuuhhh nee we doen t niet. Net als ik weer geprobeerd heb een foto te maken wat weer niet gelukt is plof ik terug op de bank. Marianne roept nog van: pas op je zonnebril.... te laat. De pootjes liggen eraf. Gelukkig heb ik nog een reserve, in mn koffer dan, die onderin de bus ligt haha. We kunnen er wel om lachen. Ik zeg nog tegen marianne, je had gewoon mn bril moeten pakken jonge, in plaats van te waarschuwen.... (moet toch iemand de schuld hebben).

We doen een koffie/wc stop. Prachtig uitzicht, mooie omgeving. Nog geen 5 minuten geleden zei ik nog dat ik zin had in chocola, dat ik dat wel mis. Vervolgens zegt Ina, we gaan stoppen. Als je chocola wil dan kan dat hier. Hahaha mijn gebeden (?) zijn gehoord. I love it! Geen blokje puur zoals thuis, maar de keuze tussen snicker of bounty. Nou ook prima, voor deze keer.
Daarna nog een stuk door rijden. Gelukkig geen opstopping onderweg. Ina zegt dat ze hier wel eens 2 uren stil gestaan hebben. We hebben mazzel dus (alweer). Als lunch eten we dumplings. Soort deegpakketjes met kip of groente die gestoomd worden. Was lekker maar niet veel. Je zou denken, nu zijn we er bijna. Maar helaas. Omdat we zo vroeg zijn, gaan we in Pokhara eerst een stukje varen (stond voor morgenvroeg op de planning). Tussen de bergen door in de kano. Prachtig. En verkoelend. Daarna de laatste 5-10 minuten en we zijn er. Het is nu inmiddels rond 4 uur (hoezo 5 uren rijden).
We worden als helden ontvangen, krijgen een stip op ons voorhoofd, een klein bloemetje en drankje en gaan naar onze prachtige kamers, met uitzicht op de bergen. Wauw! Ik zei al dat t steeds beter wordt.
Omdat het programma morgen wat anders wordt kunnen we gaan paragliden! Yes, heb ik altijd al willen doen. Ook een stuk minder duur dan in Frankrijk of Kroatië. Er zijn een paar met hoogtevrees (waaronder marianne, maak ook Robert en Marshell) maar die gaan toch. 1 van de oudere dames (bijna 75) gaat ook. Hoe stoer is dat! De vlucht is inclusief film en foto. Ze willen vast thuis (en op t werk) het bewijs zien haha.
Omdat we de vlucht extra bijboeken moeten we weer pinnen (?!?). Daarna gaan we lekker eten, in een Italiaans restaurant. Het eten is heerlijk, ik een lekker stuk gegrilde vis en marianne een lekker stuk vlees. Als toetje een enorm stuk brownie. Bijna een halve taart zeg maar. Daar had je best met 3 personen van kunnen eten. Poeh (helft opgegeten, ja echt waar).
Als we naar het hotel lopen kan ik alleen nog maar aan mn bed denken. Ik kan wel slapen. Op de kamer toch nog even proberen of ik op de wifi kan. Dat lukt me regelmatig (vaak) niet namelijk. Op 1 of andere manier ben ik wel verbonden maar kom ik niet op het aanlog scherm. Vanmiddag al even bij de receptie geweest. 4 mannen ( receptie, technische dienst etc) hebben zich over mijn telefoon gebogen maar niets werkte. Net als ik wil gaan slapen lukt het me (met instructies van internet) Yes! Dan toch nog maar even face-timen. Marianne kletst al honderduit met Ale-jan. Blijft toch bijzonder, dat contact met thuis terwijl je zo ver weg bent. Omdat ik al bed klaar en rete moe ben EN omdat de verbinding hapert zegt Scott: hee mam, ben je dronken? Zeg, je weet toch dat pillen en drank niet samengaan toch? Jee nou dat is dan je zoon hè (blijkbaar zie ik er zo leip uit). Dusss....gesprek afgekapt..... nee hoor, was fijn weer even te praten met Jan en Scott. Na 2 minuten slaap ik (zegt marianne) De wekker staat op 5 uur!!! Morgen weer een zonsopgang, nu aan het Phewameer, met zicht op de Annapurnaketen.

Ik sluit af in Marianne haar stijl want die praat hier echt alles door elkaar. Halve zinnen Engels met Nederlands of Fries, Italiaans (gracia), zelfs Duits. We kunnen er wel om lachen (vooral ik).

Nou arrivederci...



Reacties

Reacties

Jan

Nog 3 nachtjes en dan alweer voorbij. Geniet er nog maar even van xxx

Marijan

Heel veel plezier met paragliden!

Miriam

Wat een belevenissen en diverse activiteiten! Veel plezier!!
xxx

Geertje

Weer leuk om jullie belevenissen te lezen en dat jullie er zo van kunnen genieten van deze reis Lijkt mij wel zeer vermoeiend maar dat mag de pret niet drukken Het einde is al in zicht er nog maar even van genieten

Ingrid

Jeetje ik ga de prachtige reisverhalen nog missen. Kan er nog even van genieten. Jullie saampjes nog een paar prachtige dagen en de himel aaie en paragliden??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!